محیط دوستانه

اگر مردم بتوانند بدون واهمه افکار خود را در میان بگذارند و احساس بکنند که در چشم دیگران ارزشمند هستند، با خوشحالی در گروهها شرکت کرده و از آن حمایت خواهند کرد. توجه بنکات ذیل کمک خواهد کرد چنین محیط دوستانه ای برقرار بماند:

چند دقیق قبل از شروع، دم در ورودی خانه ایستاده، با شادی و انرژی به همه خوشامد بگویید و از شرکتشان در گروه تشکر کنید. این اولین تاثیر مثبتی است که به شرکت کنندگان احساس راحتی و صمیمیت خواهد بخشید.
برای شرکت کنندگان، مخصوصأ کسانی که برای بار اول شرکت میکنند توضیح دهید که مثلأ توالت کجاست، یا اینکه خواهش کنید در آشپزخانه جمع نشوند و راه را مسدود نکنند.
برای هدایت یک گردهم آیی لازم است که قبلآ استراحت کنید تا بتوانید به جلسه انرژی و نشاط ببخشید! اگر خسته هستید یا انرژی کافی ندارید، از یکی از رهبران دیگر بخواهید که گفتگوها را هدایت کند.
در ابتدای هر جلسه زمان کوتاهی برای احوالپرسی اختصاص دهید تا شرکت کنندگان ذهنشان از چالش های روزانه آزاد شود و بتوانند با فکر آزاد در گفتگوها شرکت کنند.
صرف نظر از اینکه چند نفر حاضرند یا چه کسانی دیرشان شده است، جلسه را سر وقت شروع و تمام کنید. با این عمل از کسانی که به موقع آمده اند قدردانی میکنید. برخی از شرکت کنندگان ممکن است قرارهای دیگری پس از جلسه گروهی داشته باشند. وقتی بموقع صحبتها را تمام کنید، هیچکس احساس نخواهد کرد از قافله عقب مانده است.
همیشه جلسات را با دعای خود، یا یک نفر از حاضرین شروع کنید، و در خاتمه، حتی اگر تقاضای دعا نباشد، با دعا تمام کنید.
اگر می خواهید شرکت کنندگان بدون واهمه هر چیزی که میخواهند در میان بگذارند، اول شما، برای تشویق دیگران، یکی از تجربیات سخت یا یک مشکل حساسی از زندگی خود را در میان بگذارید تا بقیه از شما سرمشق بگیرند. اگر چیزی که شما در میان میگذارید سطحی باشد، دیگران دهانشان را باز نخواهند کرد.
با دقت به صحبتهای افراد گوش کنید و لااقل یکی از نکاتی که گفته شد تایید کنید تا شرکت کنندگان احساس کنند نظر آنها ارزشمند است.
وقتی برای برنامه ریزی فعالیتهای آینده نظرخواهی میکنید، دقت کنید که به همه پیشنهادات گوش کرده باشید.
همه را تشویق کنید تا اگر در هفته های بعدی برنامه ای دارند که نمی توانند در گروه شرکت کنند، قبلأ به اطلاع گروه برسانند. داشتن یک گروه کوچک اما ثابت بهتر از یک گروه بزرگ ولی بیسامان است.
از همه بخواهید که به نظرات مختلف و حتی مخالف احترام بگذارند و از تصحیح صحبت دیگران اجتناب کنند. اگر کسی عقیده یا تعلیمی مخالف کتاب مقدس را پیش بکشد، از یک نفر که کتاب مقدس را خوب می داند بپرسید تا او هم دیدگاه درست تر را ارائه بدهد. بهتر است فرصت داده شود تا حتی عقاید غلط شنویده شوند تا اینکه آنرا پنهان کرد، چون این فرصت مناسبی است برای شنیدن تعالیم درست واصلاح عقاید انحرافی. در یک محیط گفتگوی آزاد و سالم همه شرکت کرده و از همدیگر یاد میگیرند.
اشکالی نیست اگر گاهی کسی بیشتراز دیگران صحبت کند. ولی اگر دائماً این شخصی بیشتراز همه صحبت می کند و وقت کافی برای صحبت دیگران باقی نمی گذارد، از تماس چشمی خودداری کنید چون افرادی که توجه رهبر را دارند به صحبت ادامه خواهند داد! پس کنار آنها بنشینید تا چهره شما را نبیند و تشویق به پرحرفی نشوند!
باید در نظر داشت، مواقعی پیش خواهد آمد که مجبور خواهید شد صحبت شخصی را که زیاد صحبت می کند قطع کنید ومثلا بگویید: "محسن جان، صحبت شما در باره این موضوع جالب به نظر می رسد. حالا اجازه بدهید ببینیم سوسن خانم چی فکر میکند." طبق این مثال، با احترام مکالمه را بدست گرفته، و سپس آن را به شخص دیگری (سوسن) منتقل کنید.
موقعیت های استثنایی وجود خواهد داشت که ممکن است شخصی دلش را باز کند و در باره یک مطلب شخصی و بسیار حساس حرف بزند. در این شرائط بدون وقفه حتی اگر نیم ساعت هم صحبت بکند، گوش کنید تا آن را از دل خود بیرون بریزد. سپس با او همدردی کرده روی او دست بگذارید و با او و برای او دعا کرده، دلداری دهید.
اگر در خانه شخصی دیگری جمع می شوید، مطمئن شوید که در خاتمه، همه قبل ازشما آن خانه را ترک بکنند.

برای ادامه، لطفأ روی "گروههای پرچالش" کلیک کنید.