زبانهای دیگر

در یکی از تعطیلات مذهبی یهودیان که به روز پنطیکاست معروف است، پیروان عیسی مسیح با روح القدس تعمید یافته و پر شدند. آنها بزبانهای دیگری صحبت کردند که هرگز یاد نگرفته بودند. عده ای از یهودیان که در کشورهای دیگر متولد شده  و به زبانهای محلی آنجا هم صحبت می کردند، برای عبادت به اورشلیم آمده بودند. اما هنگامی  که شنیدند شاگردان عیسی مسیح، که ماهیگیران ساده ای بودند، بزبان محلی زادگاه این یهودیان صحبت می کنند، از تعجب ماتشان برد! اما پطرس ایستاد و در مورد هدیه روح القدس و نجات رایگان خدا با آنها صحبت کرد. در نتهجه، هزاران نفر در همآن روز به عیسی مسیح ایمان آوردند!

مدتی بعد از این اتفاق، هنگامی که پطرس بخانه یک فرمانده رومی غیریهودی رفته بود، همانند روز پنطیکاست، همه از روح القدس پر شدند و تعمید روح القدس را تجربه کردند. یهودیانی که با پطرس آمده بودند، شنیدند که مردم غیر یهودی هم بزبانهای نیاموخته صحبت می کنند. (اعمال رسولان 44:10-46).

با یک نگاه کلی به وقایع ثبت شده در کتاب اعمال رسولان، ممکن است بنظر برسد که همه کسانی که با روح القدس تعمید می گیرند، لزومأ بزبانی دیگر و نیاموخته صحبت خواهند کرد، ولی با نگاه دقیق تر، و در نظر گرفتن آیات دیگر، مثل اعمال رسولان 31:4 می خوانیم که ایمانداران از روح القدس پر شدند ولی بزبانهای دیگرصحبت نکردند. علاوه بر این، پولس رسول به رفع این سوء تفاهم پرداخته، بطور مشروح  و روشن تعلیم میدهد که:

"آیا همه عطای شفا دارند؟ آیا همه عطای سخن گفتن به زبانها را دارند؟ یا همه عطای ترجمه این زبانها را داردند؟" اول قرنتیان 30:12

تغییراتی که روح القدس در زندگی میلیون ها انسان بعمل آورده است غیرقابل انکار است. از این بین، برخی عطای صحبت کردن به زبان های نیاموخته را دارند و برخی ندارند، چون هدایای روح القدس تنها بنا به تصمیم و پیشدانی روح القدس عطا می شوند.

قابل توجه است که پولس رسول در تعیمات خود، در نامه اول قرنتیان 1:13 در باره محبت و هدایای روح الفدس، اشاره به دو گروه از زبان‌های نیاموخته می کند؛ «زبانهای فرشتگان» و «زبانهای مردم».  هنگامی که خدا مستقیماً با مردم صحبت می کند، از «زبانهای مردم» استفاده می کند چون احتیاج به ترجمه نیست (اعمال رسولان  7:2-8 و 46:10).  ولی بالعکس، هنگام صحبت کردن به «زبانهای فرشتگان» احتیاج به ترجمه است. لذا کسی که عطای ترجمه زبانها را دارد باید آنرا ترجمه کند تا بقیه ایمانداران بفهمند (اول قرنتیان 14: 27)، چونکه بدون ترجمه، هرچند گوینده، روحآ مستفیض می شود (اول قرنتیان 4:14)،  ولی نه خود و نه دیگران از پیغام آن بهره مند می شوند (اول قرنتیان 14:14).

 اکنون، به بررسی آن دو رویداد مهم که قبلاً به آنها اشاره شد می پردازیم. پیروان مسیح از روح القدس پر شدند و به «زبان مردم» صحبت کردند. اینها زبانهایی بودند که در کشورهای دیگر صحبت می شد، ولی آنها قبلأ یاد نگرفته بودند. اما بدیهی است که در روز پنطیکاست نیازی به ترجمه نبود زیرا یهودیان متولد شده در آن کشورها، آن زبانها را می دانستند و می فهمیدند. همین اتفاق دوباره  در خانه کرنیلیوس که یک افسر رومی  و غیر یهودی بود، روی داد و روح القدس عطای "زبان مردم" را به افراد آن  خانه عطا کرد. وقتی یهودیانی که همراه پطرس به آن خانه آمده بودند این زبانها را شنیدند، مات و مبهوت شدند چون چنین انتظاری نداشتند! آنها بهترین شاهدان این واقعه بودند چون بلافاصله تشخیص دادند که غیر یهودیان نیز به زبانهای نیاموخته صحبت می کنند.

پس هرکدام ازانواع زبانها هدف و مقصود خاصی دارد. برای مثال، اگر در روز پنطیکاست، شاگردان به «زبان فرشتگان» صحبت می‌کردند، لازم می شد کسی آنرا ترجمه می‌کرد. و اگر ترجمه می شد، دلیلی نمی داشت که یهودیان تعجب کنند و به آنچه می شنیدند اعتماد کرده آنرا یک معجزه یا یک پدیده شگفت انگیز از طرف خدا بشمارند. و چگونه مردم باور میکردند که ترجمه زبانها تقلبی و ساختگی نبود؟ اما آنچه اتفاق افتاد قانع کننده و غیر قابل انکار بود، چون می شنیدند که مردم محلی،  بزبان بیگانه،  که برای آن عده یهودیان مقیم خارج قابل فهم بود، خدا را پرستش می کنند!

صحبت کردن به زبانی که قبلأ یاد نگرفته باشیم، یک معجزه است، چون ما آنرا مستقیماً  بقدرت روح القدس می آموزیم، نه از انسانها! زیرا وقتی روح القدس به کسی عطای صحبت کردن به زبان نیاموخته را می دهد، به او توانایی صحبت کردن را نیز می دهد (اعمال رسولان 2: 4). اگرچه عده ای از مسیحیان ممکن است اعتقاد داشته باشند که باید از تمام ایمانداران خواست  که تقلا بکنند، و یا به آنها کمک بکنند تا به زبان های نیاموخته صحبت کنند، این تعلیم با کتاب مقدس مغایرت دارد.  چون تنها روح القدس می تواند قدرت تلفظ و صحبت به زبانها را به ما ببخشد، و تنها او تصمیم می گیرد که چه کسی نیاز به صحبت به زبانها را دارد.  توجه نکردن به این امر حساس پیامدهای ناخوشایندی برای کلیسا و اعضای کلیسا در بر خواهد داشت. زیرا کسانی که پر از روح القدس هستند، اما عطایی غیر از صحبت کردن به زبانها دارند، ممکن است فکر کنند خداوند آنها را ارزانی عطای بزبانهای نیاموخته نمی شمارد، و با حقارت، فکر کنند که خدا آنها را باندازه کافی دوست ندارد! برخی ممکن است وسوسه شوند و وانمو کنند که بزبانها صحبت می کنند، و برخی دیگر ممکن است کلیسا یا گروه خود را بکلی ترک کنند.

برای ادامه، لطفأ روی "پیشگویی" کلیک کنید.